Bogactwo geologiczne dostarcza nam wiele jeszcze dotąd nie zbadanych w pełni cennych surowców. Stanowią je między innymi wydobywane z głębi Ziemi minerały – naturalne glinki. Otrzymywane są w wyniku wielu złożonych procesów. Znane ze swoich wielokierunkowych właściwości leczniczych i kosmetycznych wykorzystywane były w wielu częściach świata już od najdawniejszych czasów. Czym dokładnie są glinki i jakie są ich właściwości ?
Tlen oraz krzem to dwa najczęściej spotykane w przyrodzie pierwiastki. Nic więc dziwnego, że stanowią one główne składniki dużej grupy minerałów, zwanej krzemianami. Glinki należą do minerałów ilastych, które stanowią uwodnione glinokrzemiany. Minerały glinokrzemianowe to krzemiany warstwowe o budowie krystalicznej. Można je podzielić na szereg grup. Podstawowa klasyfikacja opiera się na podziale w zależności od ich struktury krystalicznej. W przypadku minerałów ilastych położenie podstawowych jednostek budowy w przestrzeni może być dwuwarstwowe (kaolin), bądź trójwarstwowe (illit, montmorylonit).
– Kaolin – najdelikatniejszy rodzaj glinki, nazwa pochodzi od chińskiej nazwy gór Kao-ling, gdzie po raz pierwszy został pozyskany. Głównym składnikiem tego minerału jest kaolinit o wzorze: Al4[Si4O10](OH)8. Powstaje w wyniku procesu kaolinizacji, podczas wietrzenia skał bogatych w skalenie. W kosmetyce glinka kaolin znana jest pod nazwami, np..: glinka biała, porcelanowa, chińska. Polecana jest dla skóry wrażliwej.
– Montmorylonit – najsilniej działająca glinka, nazwa pochodzi od francuskiej miejscowości Montmorillon. Zbudowany jest z trzech połączonych warstw składających się z dwóch tetraedrycznych warstw ditlenku krzemu oraz znajdującej się pomiędzy nimi warstwy tlenku magnezowego lub tlenku glinowego. Pomiędzy tą sekwencją warstw występują również jony sodu, wapnia i magnezu. Stanowi główny składnik bentonitu. Polecana jest dla skóry trądzikowej.
– Illit – działa silniej niż kaolin, nazwa pochodzi od stanu Illinois w Stanach Zjednoczonych. Jest minerałem szeroko rozpowszechnionym w przyrodzie, występuje w zwietrzelinach i glebach. Zbudowany jest z trzech połączonych warstw składających się dwóch tetraedrycznych warstw ditlenku krzemu oraz znajdującej się pomiędzy nimi warstwy tlenku glinu. Pomiędzy tą sekwencją warstw znajdują się również słabo uwodnione kationy potasu.
Glinki kosmetyczne bogate są w mikro- i makroelementy. Zawierają m.in..: krzem, wapń, żelazo, potas i magnez. Struktura oraz unikalny skład glinek jest zróżnicowany i uzależniony od procesu i miejsca jej powstawania, głębokości jej wydobycia oraz składu chemicznego pierwotnego minerału. Uznaje się, że najlepszy skład chemiczny ma glinka pozyskana w głębszych warstwach Ziemi. Minerały ilaste stanowią główny składnik skał osadowych. Te geomateriały powstają na drodze wietrzenia skał zasobnych w glinokrzemiany pod wpływem zmiennych warunków atmosferycznych. Minerały zawarte w skałach wchodzą w interakcje z powietrzem i wodą, dzięki czemu otrzymujemy drogocenne dla nas składniki.
Glinki cenione są za wielokierunkowe działanie. Duża wartość współczynnika kształtu oraz powierzchni właściwych tych minerałów są efektem ich bardzo dobrych zdolności sorpcyjnych oraz aktywnej chemicznie powierzchni. Glinki charakteryzują się zdolnością wymiany kationów (CEC – cation exchange capacity). Wymiana kationów określona jest w głównej mierze obecnością nadmiarowego ładunku ujemnego sieci krystalicznej. Na właściwości jonowymienne ma wpływ wielkość tego ładunku oraz jego lokalizacja. CEC określa miarę liczby miejsc na powierzchni minerału, które z uwagi na działanie sił elektrostatycznych mogą wiązać kationy. Dzięki czemu glinki przyciągają sebum, toksyny czy zanieczyszczenia, które obdarzone są ładunkiem dodatnim. Glinka montmorylinitowa posiada wyższą zdolność wymiany kationów od glinki illitowej i kaolinu. Z uwagi na swoje właściwości i bogactwo mikro – i makroelementów glinki wykazują działanie oczyszczające, antybakteryjne, detoksykujące, odżywiające, remineralizujące, przeciwzapalne oraz seboregulujące. Ponadto, minerały te są hipoalergiczne i dzięki swojej różnorodności można dobrać je do każdego typu cery, w tym również do cery atopowej i skłonnej do podrażnień. Glinki swoje kolory zawdzięczają pierwiastkom i solom mineralnym, którymi są nasycone. Najbardziej popularne to:
– Glinka zielona – bogata w ok. 20 różnych pierwiastków, w tym molibden, selen, kobalt i cynk. Jej barwę determinuje obecność dwuwartościowych jonów żelazowych. Uznawana jest za najbardziej popularną i efektywną glinkę. Głęboko oczyszcza pory, działa antybakteryjnie, niweluje zaskórniki, reguluje prace gruczołów łojowych oraz absorbuje toksyny z powierzchni skóry;
– Glinka czerwona – zawiera dużą ilość trójwartościowych jonów żelaza, jonów glinu, sodu, manganu oraz tytanu. Dedykowana do cery z trądzikiem różowatym, ponieważ łagodzi jego objawy, uszczelnia naczynka krwionośne, oczyszcza i przywraca skórze zdrowy wygląd. Idealnie sprawdza się zarówno w przypadku cery trądzikowej jak i wrażliwej.
– Glinka biała – zawiera ok. 20 różnych soli mineralnych bogatych w jony glinu, krzemu, magnezu, potasu, sodu i wapnia. Jest najdelikatniejszą glinką. Przyspiesza gojenie stanów zapalnych, łagodzi, wygładza i regeneruje skórę;
– Glinka żółta – wykazuje duże podobieństwo do glinki czerwonej pod względem składu oraz działania. Dodatkowo działa regenerująco, matująco i detoksykująco;
– Glinka różowa – stanowi naturalną mieszankę glinki białej i czerwonej, wydobywana m.in..: we Francji i Australii. Poprawia stan skóry, łagodzi podrażnienia i daje efekt odprężający dla zmęczonej cery. Nadaje się zarówno do skóry dojrzałej, jak i wrażliwej i alergicznej;
– Glinka Ghassoul – inaczej glinka marokańska, wydobywana jest tylko z jednego złoża w Maroko. Oczyszcza, odświeża i redukuje nadmiar sebum, pochłania toksyny i zanieczyszczenia.
Już w starożytnym Egipcie, Grecji, Rzymie i krajach Dalekiego Wschodu stosowano glinki jako składniki lecznicze oraz kosmetyczne. Istnieją zapiski, że w starożytności ludność wykorzystywała glinki w celu zdobienia ciała. Powstawały w ten sposób tatuaże i stanowiły one element kultów i rytuałów. A jak to wygląda dzisiaj? W dzisiejszych czasach glinki wykorzystywane są w wielu gałęziach przemysłu. Obecnie zabiegi kosmetyczne z wykorzystaniem glinek mają swoją oddzielną nazwę – agrilloterapia, gdzie w gabinetach kosmetycznych stosuje się okłady, kompresy i maski z glinek. Wśród kosmetyków na rynku minerały glinowe są aktywnymi składnikami w:
– Maskach do ciała i włosów – ostatnio na popularności zyskują glinkowe maseczki do twarzy w sztyfcie;
– Peelingach do twarzy i skóry głowy;
– Pastach do zębów;
– Tonikach do twarzy;
– Mydłach;
– Kosmetykach kolorowych
Minerały ilaste stanowią bardzo atrakcyjny surowiec kosmetyczny. Glinki obfitują w bogactwo składników mineralnych. Coraz częściej wykorzystywane są w salonach kosmetycznych oraz w domowej pielęgnacji. Dzięki swoim właściwościom i wielokierunkowemu działaniu odpowiadają na potrzeby każdego typu cery. Za pomocą glinki można zregenerować i oczyścić skórę, a także przywrócić jej zdrowy wygląd.
Zapraszamy do kontaktu – zajmiemy się produkcją kontraktową preparatów kosmetycznych z glinką, w tym również glinkowych maseczek w sztyfcie.